Veraatje

De trainingen worden steevast afgesloten met een drankje. Dat wordt sinds de oprichting geschonken door de moeder van één van de leden van de Draagploeg. Hoe dat zo komt? Daar heeft Henk zelf een mooi relaas van geschreven:

"Mijn moeder Vera heeft defensie altijd een warm hart toegedragen. Tijdens mijn loopbaan bij luchtmobiel volgde ze alles ook op de voet en sprak ze meerdere keren haar bewondering uit over de discipline, de bedrijfsstructuur en hoe efficiënt alles op haar, als burger, overkwam.

Zelfs over het blad Checkpoint, wat ze graag las, was ze vol lof en dan met name over het (in haar woorden) keurige taalgebruik.
Helaas werd ze in '21 getroffen door een hersenbloeding. Van een energieke, krasse 80+er was ze van het ene op het andere moment halfzijdig verlamd, volledig hulpbehoevend en zeer belemmerd in cognitiviteit door vasculaire dementie.
Dit resulteerde erin dat ik mijn moeder tijdens mijn zeer frequente bezoeken (3x pw) niet eens herkende. Van de lieve enthousiaste meelevende en geïnteresseerde vrouw is ze soms gewoon een vals kreng te noemen. Bijten, krabben en slaan zijn geen uitzondering.
Maar ook deze aandoening heeft zijn manische en minder manische periodes. Soms is ze weer bijna zichzelf, al zit ze in een rolstoel en weet ze na 5 minuten al niet meer wat je daarvoor gezegd hebt. En in dit soort periodes bespreken we veel, halen herinneringen op en delen we wat er in ons omgaat.
En op zo'n moment kwam het verhaal "Draagploeg" naar voren wat ze als bewonderaar van alles wat met defensie te maken heeft natuurlijk bejubelde. Enerzijds vol lof, anderzijds teneergeslagen zei ze: wat zou ik ook graag zoiets moois en eervol willen kunnen doen, maar moet je me zien zitten...ik dien nergens meer voor, heb overal hulp bij nodig, ik kan geeneens staan....
Ik: mams, ik weet iets! Iets waarbij u op een fantastisch prettige manier aan dit geheel bij kunt dragen.....en ik vertelde haar mijn plan om uit haar naam elke training consumpties aan te bieden. De glimlach op haar gezicht was niet te beschrijven!"

 

En sinds dat moment neemt Henk elke training een koelbox mee met drankjes voor de leden van de Draagploeg, die nog een afzakkertje blieven. Het nablijf-uurtje wordt uit eerbied voor en dankbaarheid aan de moeder van Henk nu 'een Veraatje' genoemd.

 

De Draagploeg laat op deze manier ook zien dat het niet alléén maar om de inzet en de voorbereiding daarop gaat. De kameraadschappelijke band die we tijdens onze jaren in de Krijgsmacht hebben opgebouwd, uit zich ook in gebaren naar elkaar, of zoals in dit geval dat van Vera, voor haar ten uitvoer gebracht door Henk. Proost, Vera!